NESTE 24 DE MAIO: CONCELHOS PARA UNHA GALIZA NOSA E LIBRE. DESDE ABAIXO, CO PODER DO NOSO POVO TRABALHADOR

NESTE 24 DE MAIO VOTA BNG-AA

Son tempos moi difíciles para os povos e para as  trabalhadoras e trabalhadores. O capitalismo como modelo de producción e apropiación nesta última etapa neoliberal-imperialista é o responsábel da profunda involución e declinio histórico que presenciamos, en todos os planos e en case todas as sociedades existentes.
Un diminuto grupo de individuos que constitúen a oligarquía que detenta o poder desde os escritorios das corporacións transnacionais nas que se sustenta este sistema de expolio inhumano, utilíza a súa crise irresolubel e terminal como pretexto para que uns governos lacaios (que por iso foron postos por eles) imponhan as receitas coas que acabaren cos países e arruinaren o povos, para destrozar os dereitos das traballadoras e dos traballadores.
Galiza e o seu povo están, aos pesares das súas potencialidades, dos seus grandes recursos productivos e naturais e da preparación e capacidade da súa xente trabalhadora, na escala máis baixa en dereitos sociais, na cuantía máis ínfima dos salarios e nos niveis de desemprego, precariedade ou emigración máis altos en varias décadas. Os ricos tórnanse máis ricos aínda, e cada vez máis capas do noso povo alargan números nas estatística cada vez máis desorbitadas da precariedade e da miseria.
Vemos, especialmente nestes últimos 7 anos, como eliminan dereitos sociais que foron conquistados con tanta loita, suor e sangue polas xeracións pasadas; como espolian os nosos aforros, desafiuzan  violentamente persoas das súas vivendas, agreden o noso ambiente e territorio; como eliminan paulatinamente a nosa lingua e cultura; como privatizan e destrúen os servizos públicos ou como negan a nosa capacidade secular de producir.
Estamos máis que nunca na obriga e imperiosa necesidade de exercermos como Clase e como Povo, de respondermos unidos e con firmeza para defendernos de tanto roubo e de tanta agresión, de tantos ataques aos nosos dereitos e liberdades e de facerlhe frente a tanta barbárie.
E iso é o que están a facer sectores non pequenos do noso povo, que lonxe de resignarse reaccionan con rebeldía, convicción e tenacidade. Iso é o que fai unha parte importante da nosa clase trabalhadora que se mobilíza en defensa dos seus dereitos e do futuro de todos nós; son ducias de miles de afectados e afectadas polo roubos das súas poupanzas bancarias, centos e miles de emigrantes retornados que se organizan e mobilizan contra tributos e impostos aberrantes e inxustos, ducias de miles que saen á rúa en defensa da lingua galega, miles de mulheres e homes e de mozas e mozos que loitan contra a discriminación e a violencia de xénero, na solidariedade internacionalista ou na defensa do noso ensino e sanidade públicos.
A Galiza trabalhadora non é submisa, nin conservadora e está a dar mostras inequívocas de rebeldía frente aos governos indignos, con vontade inequívoca de rematar con tanta inxustiza e abrir caminhos de transformación e mudanza.
Transformación que terá que vir das variadas formas da loita obreira e popular, mais tamén do pulo e cobertura das institucións conquistadas nese combate; coas formas de loita popular máis decidida, porén tamén coa confianza e os votos conquistados pola forza da unidade e da nosa (auto) organización, desde a coerencia e a firmeza revolucionaria.
Sair do modo da opresión e do roubo que pretenden infinito, reconquistar dereitos e liberdades ou recuperar a nosa soberanía como Povo non vai cair do ceo nin da concesión graciosa de governantes e institucións dun réxime xenéticamente expoliador e imperialista, senón da nosa reorganización e loita insubmisa, sendo as frentes dese combate moi variadas, sempre coordenadas e organizadas, fase a fase e paso a paso.
É nese caminho que a loita eleitoral tamén devén importante ferramenta complementaria na dialéctica de avance xerada e, mesmo, vector moi efectivo pra rexeitarmos de vez as vias mortas da servidume dunha Galiza dependente a poderes xeográfico-económicos de decisión allea.
Nesta orde de cousas, os comunistas do PCPG, analizamos o papel que poden xogar as próximas eleicións municipais na presente situación; como ocasión para responder á infamia dos que desgovernan e para conquistar espazos de poder e afirmación popular que afortalen as bases da propia mobilización e consciencia popular, para avanzarmos decididamente cara unha sociedade libre e xusta, nunha Galiza dona do seu futuro, que máis cedo que tarde terá que ser Soberana e Socialista.
É por iso que desde o Partido Comunista do Povo Galego apoiamos as candidaturas do BNG-Asembleas Abertas e chamamos a apoiar nestas eleccións municipais as candidaturas da organización galega e de esquerda máis sólida, organizada e experimentada que se apresenta en perto de 300 concelhos do noso país (máis lugares que todas as outras consideradas de “alternativa” xuntas). Candidaturas das que fan parte activistas sociais destacados, sindicalistas reconhecidos, mozos e mulheres fondamente comprometidas cos dereitos das persoas trabalhadoras e maltratadas, cos e coas desempregadas e desposuídos; militantes organizados polo porvir de Galiza e a súa independencia e soberanía nacional.
É por iso tamén, como dixemos nun anterior comunicado, que do PCPG “consideramos ao BNG-Asembleas Abertas como a forza que melhor representa neste momento histórico os intereses e aspiracións do noso povo trabalhador e das súas loitas en curso e expresamos a nosa confianza de que a mesma acade o éxito para conseguirmos erguer novos espazos de poder popular local-democrático e de afirmación nacional cos que melhor defendernos dos plans anti-sociais e anti-galegos que serven os intereses do capital monopolista e financeiro”.
Mais ao tempo que nos erguemos contra os plans das organizacións serviles e corruptas do caciquismo e da reacción, que hoxe se referencia no PP e colaboracionistas do réxime espanhol, debemos estar firmes e conscentes de que a alternativa necesaria desde a unidade pasa tamén por identificar e rexeitar o confusionismo divisionista á moda, conciliador obxectivo do réxime que nos asobalha. Por muito que se esforcen desde oráculos e tribunas, non observamos nestas tendencias melifluas e chamadas “mareas” e plataformas "cidadanistas" máis que gaiolas de grilos, nin tampouco na maioría dos seus dirixentes algo novo no horizonte. Trátase da mesma velha e resesa política con outras facianas e envoltorios, porén cos mesmos procedimentos de sempre.
Para nós a unidade e auto-organización do POVO GALEGO é un principio irrenunciábel e agardamos que así o sexa tamén para outras forzas que se consideran patrióticas e de esquerda, desde a premisa da xenerosidade e do respeito da súa independencia. A expresión desta idea tería que ser aquí e agora, neste 24 de Maio, apoiar e votar as CANDIDATURAS DO “BNG-ASEMBLEAS ABERTAS” para, como deixamos dito, defendernos tamén desde os concellos, para por o poder local ao servizo do noso povo e das súas necesidades e para avanzarmos na conquista de máis espazos de poder popular, polo porvir de Galiza e a súa soberanía nacional.
Galiza, 22 de Maio de 2015